De voetreis naar Sneek

In de zomer van 1908 maakt onderwijzer Cor Bruijn met zijn vrouw en acht leerlingen een voettocht naar Sneek. Startpunt is het Noord-Hollandse Laren, waar hij leiding geeft aan de Humanitaire School, sinds 1903 gevestigd in de villa van prof. Jacob van Rees. Deze had een kolonie gesticht waar men op christelijk-Tolstojaanse wijze invulling aan het leven gaf: men was strikt vegetarisch, rookte en dronk niet, was pacifistisch en kwam op voor de rechten van de vrouw.

Vanuit de "Volle leven"-theorie van Jan Ligthart streefde van Rees bij het lager onderwijs naar leren uit de praktijk, en ontdekken en ontplooien van de eigen creativiteit. De kinderen kregen les in toneel, muziek, sjöld (handenarbeid) en tuinieren. Ze kregen rekenen en taal - waarbij ook aan Esperanto werd gedacht "ter verbroedering van de volken" - geschiedenis, aardrijkskunde, koken, sport en spel. Ongedwongen verkeer tussen leerling en leerkracht stond voorop. Kortom: vernieuwingsonderwijs, met klassen van liefst meer dan twaalf leerlingen.

Van de voetreis deed Cor Bruijn minutieus verslag - een verbluffend document dat een inkijkje geeft in het kinderleven van toen en een beeld schetst van het begin van de 20e eeuw. Naast Cor Bruijns verslag van deze voetreis is in dit boek een schat aan aanvullende informatie te vinden, o.a. van de hand van Margreet Bruijn, dochter van de auteur.

Cor Bruijn (1883-1978) is auteur van talloze boeken, waaronder Sil de Strandjutter, Keteltje en Lasse Länta. Hij was een echte volksliterator: voortgekomen uit- en schrijvend voor het gewone volk.